Het Commentaar van de hoofdredactie van het Financiële Dagblad in het FD van vandaag, vrijdag 28 juli, kent de titel ‘Benoem geheime manager in zorg’. Het slot ervan werpt de vraag op of het maatschappelijk belang van de zorg niet zo groot is dat toezichthouders in de zorg de bevoegdheid moeten krijgen ‘… een stille bewindvoerder aan te stellen, zoals DNB dat kan doen in de financiële sector’.
Had u zoiets eerder gelezen? Kan goed, want ik schreef er gisteren over op mijn blog blog/2017-07-doc7-naar-een-stille-curatele-voor-zorginstellingen-in-financiele-problemen/, met het pleidooi dat de zorgsector (en haar patiënten en professionals) gebaat is bij een heldere wettelijke regeling voor stille curatele ten aanzien van een zorginstelling en een regeling voor een overdrachtsplan waarin een toezichthouder een belangrijke say heeft.
Achtergrond: dat was de tekst van een op uitnodiging ingezonden bijdrage aan het FD die overigens niet geschikt bleek voor plaatsing omdat de opiniepagina zich richt op ‘… een breed samengesteld lezerspubliek. Uw stuk vraagt toch wel wat specifieke deskundigheid van de lezer’. Da’s best, want dat is de beleidsvrijheid van de redactie, maar om in het slot van het hoofdredactionele Commentaar (met een nogal onheilspellend opschrift) het idee op te werpen zonder bronvermelding is … bedenkelijk.
Nu we toch bronnen vermelden, het idee opperde ik al in 2008 als onderdeel van het thema ‘Belangenstrijd in het insolventierecht’, afscheidsrede VU Amsterdam 2008, verkrijgbaar in brochurevorm en nog steeds via research.vu.nl.